Miejsca pamięci w Puszczy Wkrzańskiej i nie tylko

Jest wiele miejsc pamięci w bliskiej nam Puszczy Wkrzańskiej - starych cmentarzy lub ich pozostałości, lapidariów, samotnych grobów i tych symbolicznych. W dniu Wszystkich Świętych odwiedziliśmy z Darkiem niektóre z nich. 
Najpierw pod Węgornikiem zapaliliśmy świeczkę na symbolicznym cmentarzu rodowym rodziny von Ramin;

Drugim przystankiem było miejsce śmiertelnego wypadku motocyklisty przy szutrówce w lesie. Ustawiliśmy prowizorycznie przewalony drewniany krzyż, którego podstawa przegniła - ale chyba trzeba będzie następnym razem pomyśleć o bardziej trwałym umocowaniu. Rodzina się tam chyba nie pojawia - może już tu nie mieszkają, a może wspomnienia są zbyt trudne ...
Szutrówka prowadzi do szosy DW 115 naprzeciw grobu leśniczego Gerharda Linde - to kolejny punkt naszej wycieczki:



Leśną drogą jedziemy dalej do Nowej Jasienicy ...

... i do Drogoradza, gdzie zatrzymujemy się na wiejskim cmentarzyku. Jest tam lapidarium, tablica informacyjna o historii tego miejsca i stare groby - niemieckie i polskie do lat 50-tych XX wieku:





Jest jeszcze dość wcześnie - moglibyśmy wypróbować drogę dojazdową z Uniemyśla nad Roztokę Odrzańską i wrócić wałem i ścieżką wzdłuż kanału do Niekłończycy.
W Uniemyślu skręcamy zatem w boczną drogę, gdzie znajdujemy kolejne pozostałości cmentarza:



W samej wiosce zadziwia nas oryginalne ogrodzenie posesji - ma ktoś fantazję! Nawet żagle na rejach są!

Niestety kawałek dalej miały ochotę zaatakować nas dwa psy - wyleciały z posesji ujadając i goniły nas jeszcze spory kawałek drogi. Coraz rzadziej się takie rzeczy zdarzają, ale jednak nie powinny w ogóle mieć miejsca.
Na końcu wsi asfalt się kończy, a zaczyna się droga z płyt, a następnie szutrowa ścieżka po wale - to dojazd do stacji pomp Niekłończyca, gdzie zatrzymujemy się na krótki odpoczynek.


 



Kanał do Niekłończycy jest - i owszem - ale ścieżki wzdłuż niego nie ma żadnej, za to są kanały prostopadłe, więc nie przejedziemy. 

Do wyboru mamy powrót tą samą drogą do Uniemyśla i spotkanie z wredną psiarnią, albo jazdę "back country" na dziko po wale do Jasienicy. Znamy tę trasę z naszej wycieczki wczesną wiosną i postanawiamy zaryzykować. To chyba góra ze dwa kilometry typowo terenowej jazdy. W lecie nie do przejechania, ale teraz się udało. Szkoda, że nikt nie kosi wałów, byłoby to pewne ułatwienie.





Z jednej strony widoki na wodę, z drugiej na zieloną łąkę, a z oddali dochodzą nas na tym pustkowiu mszalne śpiewy - pewnie z cmentarza w Niekłończycy.





Od plażyczki przy dawnym (zdemontowanym) gazoporcie droga poprawia się, ale za to psuje się pogoda i do Jasienicy docieramy w deszczu. Chowamy się na chwilę w kościele. Rozśmieszyło mnie trochę niemieckie tłumaczenie przy skarbonce - "Das Opfer der Kirche" znaczy "ofiara Kościoła".

Zaglądamy na radar pogodowy - komórka deszczowa się potężnie rozbudowuje tak z niczego, pewnie będzie padać jeszcze dłuższy czas. Trzeba jechać - z Jasienicy nie mamy daleko. Ale zdjęć już więcej nie robiłam w tej szarudze. Zajrzymy jeszcze na cmentarz w Policach, zapalić świeczkę pod głównym krzyżem i do domu.
Rower:Unibike Expedition LDS Dane wycieczki: 43.39 km (15.00 km teren), czas: 03:32 h, avg:12.28 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)