Dzień - wspomnienie lata

Od samego rana przez naszą miejscowość ciągnął sznur samochodów grzybiarzy, zmierzających do Puszczy Wkrzańskiej. Rowerki na szosę zostały więc dziś w garażu, a ja z Darkiem uciekając w leśne drogi i malownicze płytówki wzdłuż wałów powodziowych nad Zalewem zrobiłam trekkingową pętelkę nad wodą. Mniej więcej 50% asfalt i 50% lekki teren i terenowe drogi.
Nad wodą - bo to przecież ostatnie chwile lata, a jak lato, to i plaża musi być :-).
Najpierw ominęliśmy kawałek DW 115 szutrówką przez Gunice i przez bukowy las, potem jednak trzeba się było wbić na szosę na 12 kilometrów do Hintersee. Wszystkie leśne parkingi i zatoczki obstawione autami, a na spokojnej zazwyczaj drodze ruch jak na autostradzie. Na strzelnicy w Dobieszczynie też mnóstwo samochodów i strzelanie:

W Hintersee z ulgą skręciliśmy w ścieżkę dla rowerów do Rieth. Po drodze oczywiście foto stop w stadninie w Ludwigshof:


W Rieth na głównym placyku - nowość. Przybyło Buchhaltestelle, czyli miejsce, gdzie można sobie pożyczyć, wziąć lub zostawić książkę:


A w uliczce obok mobilny warsztat i wypożyczalnia rowerowa. Napisy na przyczepkach głoszą, że firma dostarcza rowery letnikom pod wskazany adres a także świadczy usługi serwisowe. Ciekawy pomysł na biznes.

My jedziemy jeszcze kawałek dalej - na plażę. Tutaj jemy po bananie i oddajemy się błogiemu lenistwu na ławeczce. Obok pani opala się na kocu w bikini, a z drugiej strony para rowerzystów siedzi w kurtkach. Takie kontrasty. Tafla Jeziora Nowowarpnieńskiego jest gładka jak lustro i błękitna. Sielanka.

Przez mostek graniczny wracamy na polską stronę i jedziemy w kierunku na Nowe Warpno. Na jego obrzeżach skręcamy jednak w drogę w kierunku Podgrodzia. Tutaj zatrzymujemy się na chwilkę przy fontannie:

Opuszczamy asfalt i leśnym, trochę piaszczystym duktem przedostajemy się do Miroszewa, gdzie zaczyna się płytówka wzdłuż wału powodziowego nad Zalewem:


Czasem ukazuje się tafla Zalewu, jest bardzo malowniczo, choć trochę trzęsie na płytach, a jazda wałem jest możliwa tylko w niektórych miejscach.


W Brzózkach droga nad wodą się kończy, a my zjeżdżamy na DW 114. Trwający wiele miesięcy remont drogi już się skończył i zamiast kocich łbów w Brzózkach, jest piękny asfalt - zresztą do samej Trzebieży. Trzeba tu będzie kiedyś wrócić Specem i zrobić okrężną trasę szosową. Ale dopiero jak się skończy wysyp grzybów, bo teraz za dużo samochodów.
Jest już po 15.00, a my trochę głodni. Chyba zasłużyliśmy na jakąś nagrodę po takiej trasie? Zamawiamy więc sobie na spółkę pizzę-gigant w barze "Nad Zalewem" w Trzebieży, przy plaży.


Słońce przyjemnie grzeje, więc sporo spacerowiczów na promenadzie i duży ruch w knajpkach. Niektórzy nawet plażują na piasku.
Z Trzebieży wracamy przez Drogoradz i Nową Jasienicę. Tam znów skręcamy w gruntową drogę, oznaczoną jako czarny szlak rowerowy. Ale jedzie się dobrze. Przecina ona DW 115 przy grobie leśnika Gerharda Lindego.



Dalej ponownie jedziemy szutrówką w stronę Gunic, a następnie Tanowa.

Rower:Giant Expression Dane wycieczki: 82.90 km (42.00 km teren), czas: 05:06 h, avg:16.25 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)