Prawie 50-tka nad Zalew Szczeciński

Na wycieczkę dała się namówić również sąsiadka Monika, więc dzisiaj kręciliśmy we trójkę. Prognozy zapowiadały deszcz po południu, postanowiliśmy więc rano podjechać autem z rowerami na parking przy leśniczówce Zalesie i ruszyć stamtąd, żeby nie tracić czasu na pedałowanie 8 km trochę monotonną DW 115.
Zaintrygowana losem niemieckiego leśniczego, którego mogiłę znaleźliśmy w sobotę, postanowiłam odszukać miejsce, gdzie stała leśniczówka Kniężyce. Z mapy wynikało, że to tuż przy asfaltowej dróżce nad jezioro Piaski. Kierowałam się opisem i zdjęciem z Wikipedii. Rzeczywiście, niedaleko krzyżówki z drogą do Karpina można rozpoznać pozostałości zabudowania - teraz już tylko resztki piwnic (?), trochę zarośniętych kamieni i cegieł. Charakterystycznym znakiem rozpoznawczym są dwa okazałe buki po obu stronach drogi gruntowej, która biegła w bok od leśniczówki:


Może to dziwne, ale ilekroć tamtędy wcześniej przejeżdżałam, nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że tamto miejsce było kiedyś zamieszkałe. Chciałam też odnaleźć małe śródleśne jeziorko Piaszynko, lecz trochę zmylił nas drogowskaz do punktu czerpania wody - powinniśmy byli odbić w następną drogę gruntową. No cóż, może innym razem.

Nad jeziorem Piaski zrobiliśmy sobie krótki postój na pomoście, w towarzystwie zaskrońca, który łapał ostatnie promienie słońca:


Po przecięciu szosy Myślibórz-Trzebież skręciliśmy na północ w szutrówkę w stronę Brzózek. Chyba będzie to jedna z moich ulubionych dróg, w każdym razie teraz gra kolorów jesieni bardzo ładnie tam wygląda, w naturze nawet lepiej niż na zdjęciu:

Po dojechaniu do DW 114 obraliśmy kierunek na Warnołękę. We wsi jest bardzo ładny kościółek z muru pruskiego, który minęliśmy po lewej stronie. Dotarliśmy do Zalewu Szczecińskiego i drogi z płyt biegnącej wzdłuż wału przeciwpowodziowego. Na małej dzikiej plaży zatrzymaliśmy się na piknik, a potem malowniczym brzegiem Zalewu pojechaliśmy w stronę Miroszewa i Podgrodzia.
Droga przypominała nam trochę niemiecki szlak Odry-Nysy - też biegła wzdłuż wału z widokiem na sielskie łąki i wodę, z tym, że u Niemców jest to wygodny asfalt, a u nas telepanka po płytach betonowych.

Na plaży w Miroszewie:

Z Miroszewa niedaleko już do Podgrodzia, choć droga odchodzi od linii brzegowej i wiedzie nieco zarośniętą ścieżką przez las. Podgrodzie zrobiło na mnie bardzo pozytywne wrażenie - zadbana, ładna miejscowość, malowniczo położona na cyplu z widokiem na Nowe Warpno:

Niestety na horyzoncie zaczynały piętrzyć się coraz bardziej bure chmury i zdecydowaliśmy się wracać. Zabrakło czasu na przejażdżkę po Nowym Warpnie, ale za to odkryliśmy przypadkiem ścieżkę rowerową do Karczna. Stamtąd już szosą w kierunku Dobieszczyna, a potem Tanowa. Raczej szybko, bo rzeczywiście zaczęło lekko mżyć. Na parkingu byliśmy ok. 14.30, nawet niespecjalnie przemoknięci, za to z poczuciem dobrze wykorzystanego czasu i łaskawej aury.
Mapka wycieczki   Rower:Giant Expression Dane wycieczki: 47.80 km (8.00 km teren), czas: 04:42 h, avg:10.17 km/h, prędkość maks: 24.60 km/h
Temperatura:13.0 HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)