do Trzebieży, na plażę

Po atrakcjach wczorajszego wieczoru, a dokładnie to Koncertu na Wodzie na przystani żeglarskiej w Szczecinie-Dąbiu, zapragnęłam dziś znów nad wodę, a ściślej mówiąc – na plażę. Jest przecież lipiec, niedziela, koło południa nawet wyszło słońce – za cel rowerowej wycieczki obraliśmy więc sobie Trzebież. Zanim ogarnęliśmy się jednak z obiadem, zrobiła się czternasta i po świecącym słońcu zostało tylko mgliste wspomnienie. Ale co tam! – zgodnie z tegorocznymi trendami plażowymi spakowałam polar i wiatrówkę, wciągnęłam na siebie ciepłe, drapane legginsy, Monika dorzuciła do swojego zestawu jeszcze zimowe rękawiczki i ruszyliśmy na spotkanie lata!
Mieliśmy farta – na kontakt z wodą wcale nie musieliśmy czekać, aż dotrzemy nad Zalew. Ledwie przejechaliśmy Tanowo, już zaczęło zdrowo padać. Postanowiliśmy kontemplować ten piękny widok na parkingu nad Gunicą:

Nic co dobre, nie trwa wiecznie i trzeba było wkrótce ruszyć dalej asfaltówką w kierunku na Dobieszczyn, a potem szutrówką w stronę leśniczówki Turzyca:

Następnie w lewo do Nowej Jasienicy, gdzie nadeszła kolejna pompa. Z braku altany ogólnodostępnej, wleźliśmy leśniczemu na pastwisko i zawarliśmy bliższą znajomość z jego sprzętem rolniczym, stojącym pod gustowną wiatą z blachy falistej:

Leśniczówka w Nowej Jasienicy:

Zdążyliśmy dojechać do Drogoradza i znów dogoniły nas malownicze czarne chmurzyska, z których szczodrze pokropiło, co mogliśmy obserwować dobre pół godziny z wiaty na przystanku. Z Drogoradza asfaltówką przez las dotarliśmy do Trzebieży i wreszcie do naszej wymarzonej plaży. Ale co to? Gdzie są wszyscy? Gdzie dziewczęta w bikini i chłopcy dumnie prężący nagie muskuły? Nie ma?

A jednak ktoś plażuje za barykadą z parasoli!

Na szczęście znów nadciągnęła mżawka, ostatnia już – niestety – tego dnia. W ramach atrakcji Darek przeciągnął mnie jeszcze po mokrych chaszczach po pas, reklamując to jako fajną drogę do Brzózek, ale coś się nie poznałam i zażądałam powrotu do cywilizacji, w szczególności do sklepu spożywczego w Trzebieży, w którym kupiłam ciastka i plastikowego rogalika, a Monika loda, bo bardzo jej było gorąco.
Pokrzepieni ruszyliśmy szosą w kierunku na Myślibórz, z której odbiliśmy nad jezioro Piaski, bo wciąż mieliśmy niedosyt wody. Trzciny nad Piaskami:

Przy drodze natknęliśmy się jeszcze na kilka miejsc z kurkami i choć ich specjalnie nie szukaliśmy, to uzbieraliśmy ładny talerzyk – w sam raz na kolację :-).



Rower:Giant Expression Dane wycieczki: 52.20 km (0.00 km teren), czas: 03:35 h, avg:14.57 km/h, prędkość maks: 26.60 km/h
Temperatura:15.0 HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)